Over de heilige Mary MacKillop
In zijn 17de catechese over de evangelisatie gaf de paus het voorbeeld van heilige Mary MacKillop.
Geliefde broeders en zusters, goedendag!
Vandaag moeten we wat geduld koesteren omwille van de hitte. Dank dat jullie ondanks deze hitte toch gekomen zijn. Met dergelijke zon. Dank voor jullie bezoek!
In de reeks catecheses over de apostolische ijver, ontmoeten we enkele voorbeeldige figuren, mannen en vrouwen, uit elke tijd en plaats. Zij hebben hun leven voor het Evangelie gegeven. Vandaag gaan we ver, naar Oceanië, een continent bestaande uit zeer vele, grote en kleine, eilanden. Het geloof in Christus dat talloze Europese emigranten naar die streken gebracht hebben, heeft snel wortel geschoten en heeft overvloedige vruchten voortgebracht (cfr; De Postsynodale exhortatie Ecclesia in Oceanië, 6). Onder hen is er een buitengewone religieuze, Heilige Mary MacKillop (1842-1909), stichteres van de zusters van de Heilige Jozef van het Heilig Hart. Zij heeft haar leven gewijd aan de intellectuele en godsdienstige vorming van de armen op het Australische platteland.
Mary MacKillop wordt geboren in de buurt van Melbourne uit ouders die vanuit Schotland naar Australië geëmigreerd waren. Als meisje voelde zij zich door God geroepen om Hem te dienen en van Hem te getuigen niet slechts met woorden, maar vooral door een leven dat omgevormd werd door de aanwezigheid van God (cfr Evangelii Gaudium, 259). Zoals Maria Magdalena die als eerste de verrezen Jezus ontmoette en door Hem gezonden werd om de boodschap aan de leerlingen te brengen, zo was Mary ervan overtuigd dat zij ook gezonden was om de Goede Boodschap te verspreiden en anderen aan te trekken tot een ontmoeting met de levende God.
Door met wijsheid de tekenen van de tijd te lezen, begreep zij dat voor haar de beste wijze was om dit te doen door de opvoeding van de jeugd, vanuit het bewustzijn dat de katholieke opvoeding een vorm van evangelisatie is. Het is een grote vorm van evangelisatie. Zo mogen we zeggen: “elke heilige is een ending; een project van de Vader om, op een bepaald ogenblik van de geschiedenis, een uitzicht van het Evangelie te leren kennen en gestalte te geven.” (Apost Exhort. Gaudete et exultate, 19), Mary MacKillop is dat vooral geweest door de stichting van scholen.
Zorg voor armen en migranten
Een wezenlijk kenmerk van haar ijver voor het Evangelie bestond erin zorg te dragen voor de armen en de migranten. Dat is erg belangrijk.
Op de weg van de heiligheid, die de weg van de christen is, zijn armen en uitgesloten mensen de hoofdrolspelers.
Men kan niet in heiligheid groeien als men zich niet, op een of andere wijze, aan hen wijdt. Zij die nood hebben aan de hulp van de Heer zijn met de Heer bekleed. Ooit heb ik een uitspraak gelezen die mij heeft getroffen: “Hoofdrolspeler van de geschiedenis is de bedelaar. Bedelaars zijn zij die de aandacht vestigen op de onrechtvaardigheid die de grote armoede is van de wereld”. Geld wordt besteed aan het maken van wapens maar niet aan het maken van pasta… Laten we dit niet vergeten: er is geen heiligheid als niet, op een of andere wijze, zorg besteed wordt aan armen, behoeftigen, aan hen die enigszins in de marge van de samenleving staan. Deze zorg voor de armen en marginalen bracht Mary ertoe te gaan waar anderen dat niet wilden of konden doen. Op 19 maart 1866, feest van de Heilige Jozef, opende zij de eerste school in een kleine voorstad in Zuid-Australië. Vele andere zullen volgen die zij en haar medezusters tot stand brachten in de plattelands gemeenschappen van Australië en Nieuw-Zeeland. Ze namen in aantal toe omdat dit de werkwijze is van de apostolische ijver: hij vermeerdert de werken.
Opvoeding vraagt wijsheid, geduld en liefde
Mary MacKillop was ervan overtuigd dat het doel van opvoeding is: de algehele ontwikkeling van de persoon zowel als individu dan als lid van de samenleving. Daarom vraagt opvoeding om wijsheid, geduld en liefde vanwege elke leraar. Opvoeding beslaat immers niet in het volproppen van het hoofd met gedachten. Neen, het is niet alleen dat. Waarin bestaat opvoeding? In het begeleiden en aanmoedigen van leerlingen op de weg van menselijke en spirituele groei, door hen te tonen dat de vriendschap met de verrezen Jezus, het hart verruimt en het leven meer menselijk maakt.
Opvoeden is helpen goed denken: goed voelen – de taal van het hart – en goed doen – de taal van de handen.
Deze visie is vandaag volkomen actueel, wanneer we de nood voelen aan een opvoedingsverbond dat in staat stelt gezinnen, scholen en heel de samenleving te verenigen.
De ijver van Mary MacKillop voor de verspreiding van het Evangelie onder de armen bracht haar ertoe verschillende andere werken van naastenliefde op te zetten, te beginnen met Het Huis van de Voorzienigheid, in Adelaide geopend om bejaarden en verlaten kinderen op te vangen. Mary had een groot vertrouwen in de Voorzienigheid van God. Zij had steeds het vertrouwen dat God in gelijk welke omstandigheid voorzienig is. Maar dit maakte haar niet vrij van zorgen en moeilijkheden die samenhingen met haar apostolaat en Mary had er goede redenen voor: zij moest de rekeningen betalen, met de bisschoppen en lokale priesters overleggen, de scholen beheren en zorgen voor de beroepsmatige en spirituele vorming van de zusters. Later waren er gezondheidsproblemen.
Hoe dan ook in dit alles bleef zij rustig en droeg met geduld het kruis dat deel uitmaakt van de zending.
Bij een bepaalde gelegenheid, op het feest van de Kruisverheffing, zei Mary aan een van haar medezusters: “Mijn dochter, reeds véle jaren heb ik geleerd van het Kruis te houden”. Zij vluchtte niet op momenten van beproeving en duisternis, wanneer haar vreugde getemperd werd door tegenstand en afwijzing. Let wel: alle heiligen hebben tegenkantingen ontmoet, ook in de Kerk. Dat is vreemd. Ook zij heeft dat meegemaakt. Zij bleef ervan overtuigd dat wanneer de Heer “het brood van de benauwing en het water van de verdrukking” gaf (Js 30,20) dat diezelfde Heer weldra op haar zou reageren en haar zou overladen met zijn genade. Dat is het geheim van de apostolische ijver: de voortdurende band met de Heer.
Broeders en zusters, mogen de missionaire leerschool van de Heilige Mary MacKillop, haar creatieve antwoord op de noden van de Kerk in haar tijd, haar inzet voor de integrale vorming van de jongeren ons allen vandaag inspireren.
Wij zijn geroepen het gist van het Evangelie te zijn in onze samenlevingen die snel veranderen.
Mogen haar voorbeeld en haar voorspraak het dagelijks werk van ouders, leerkrachten, catechisten en van alle opvoeders ondersteunen voor het goed van de jongeren en voor een meer menselijke en van hoop vervulde toekomst.