Op 6 augustus (2015) heeft Dom Benedict, monnik in Silverstream Priory, zijn plechtige Professie gedaan en de monnikswijding ontvangen. Moeder Immaculata was met een van haar zusters hierbij aanwezig.
In zijn preek verwees Dom Mark naar de afgelopen jaren van moeizame opbouw en verbouwing: “U hebt in de afgelopen jaren het ‘harde en zware’ ervaren van deze beklimming [van de berg]: schaafwonden, vermoeidheid, ontmoediging, duisternis en stormen. Niets van wat de psalmist opsomt (in Ps 91,5-6) is u vreemd: “nachtelijk onheil, de pijl bij klaarlichte dag, de pest die waart in het donker, de moordende steek van de middag. […]
Na deze professieritus zult u – weer net als Petrus, Johannes en Jacobus – van de hoogten van Tabor afdalen naar de huislijke en nederige monastieke van alledag: gehoorzaamheid aan het onvermoeibaar kleppen van de bel, toewijding aan het koorgebed, aanbidding van het Allerheiligste, werk en de lectio divina, en dit alles in een nieuwheid van leven die niet te beschrijven is. Alleen wie het geleefd heeft kan het verstaan. Slechts wie toegestemd heeft in dit afgestorven leven weet dat wat de wereld dood noemt, overvloedig leven is, en wat de wereld dwaas noemt, de hoogste wijsheid.”
Op de foto zien wij Dom Benedict tijdens het Suscipe me, Domine – het moment van de uitwisseling tussen het kind en de Vader: Neem mij aan, Heer. Neem mij tot U. […] En als antwoord op deze roep uit de diepte komt de stem uit de hemel: Dit is mijn welbeminde Zoon. In deze uitwisseling is alles gezegd – het kind roept, de Vader antwoordt.